,,Nie wiem, co by się ze mną stało, gdybym nie był chłopcem lubiącym czytać” – wspominał po latach Joseph Conrad trudny krakowski okres swojego życia, kiedy jego ojciec Apollo Korzeniowski umierał, a on jako jedenastoletni chłopiec pozostawiony był sam sobie. Tak pisał o tym czasie w szkicu Jeszcze raz w Polsce:

Jak wiemy, Conrad był nie tylko zapalonym czytelnikiem książek, ale i czasopism. Pismem, które czytał prawdopodobnie regularnie i które zapamiętali jego znajomi, był warszawski tygodnik ,,Wędrowiec”. Celem szkicu jest przedstawienie tekstów, które mały Konrad mógł czytać w tym magazynie podróżniczym, i wskazanie możliwych związków wczesnych lektur chłopca z jego późniejszą twórczością, a być może także ich wpływu na dokonany przez niego wybór kariery.

Tygodnik ,,Wędrowiec”

Tytuł czasopisma ,,Wędrowiec” występuje dwukrotnie we wspomnieniach i korespondencji. Jadwiga Kałuska (z domu Tokarska), przyjaciółka pisarza ze Lwowa, wspomina pobyt Konrada w ich domu w 1873 roku:

Po raz drugi tygodnik ,,Wędrowiec” pojawia się w liście wuja Conrada, Tadeusza Bobrowskiego, do swojego siostrzeńca. Z listu tego możemy wnioskować, że opiekun Konrada już wcześniej kilkakrotnie nawiązywał do tego pisma i nakłaniał młodego Korzeniowskiego do nawiązania z nim współpracy.

Istotnie, Conrad musiał wielokrotnie czytać ,,Wędrowca”, i to w wielu miejscach, ponieważ znajomi i rodzina zapamiętali właśnie ten tytuł. Jakim zatem czasopismem był ,,Wędrowiec” w czasie, gdy miał do niego dostęp mały Konrad?