Van daardie dag af was Chaka nooit weer so gelukkig soos voorheen nie. Hy het gereeld pynlike drome begin kry wat hom snags laat wakker skrik en slapeloos gelaat het, drome wat hom ontgaan het as hy wakker word. ’n Paar dae na daardie fees droom hy hierdie droom: hy droom hy sien homself sedert sy kinderjare tot die dag dat hy Isanusi ontmoet het; en daar word hy wakker oor die pynlikheid van sy droom. Hy gaan toe weer slaap en toe hy diep slaap, hervat daardie droom, en toe hy by die ontmoeting met Isanusi kom, word hy weer wakker. Drie keer in een nag kry hy een en dieselfde droom wat op ’n sekere plek begin en op ’n sekere plek eindig. Die verbasende ding is dat hy elke keer wakker word as hy by sy ontmoeting met Isanusi kom, hoewel ons selfs vandag nie weet wat dit was wat hom gekwel het oor hom en Isanusi nie; Isanusi was tog sy boesemvriend. Toe hy die derde keer wakker word en nie kon slaap nie, staan hy op en sit en wag dat die nag opklaar; maar die inhoud van sy drome het hom ontgaan, hy kon slegs onthou hoe pynlik dit was.

Toe die dag breek, is hy deurmekaar, sy hart is swart, hy wil niks hê nie, hy word kwaad as mense selfs met hom praat of hom groet. Die volgende nag toe hy aan die slaap begin raak, droom hy weer daardie einste droom; hy staan toe op en gaan uit na die huis van sy geliefde, die geliefde onder die geliefdes, ’n meisie met ’n pragtige geaardheid en die mooiste liggaam, ’n skoon gelaat, ligte kleur, dié skoonheid onder al die meisies van KwaZulu. Toe Chaka by die meisie kom, lyk sy vir hom hoendervel en nie mollig soos gewoonlik nie, en haar stem is skor en irriterend en steek seer in sy ore. Hy verlaat haar en gaan die nag in, maar vind nie die rus waarna hy soek nie. En toe hy weer na haar terugkeer, vind hy haar nog net so en hy loop toe weer.