Eene halve eeuw geladen was de universitaire belangstelling voor het volkenrecht in ons land grooter dan thans het geval is. Speciale leerstoelen werden achtereenvolgens ingesteld; hoewel het geen verplicht examenvak gold, was de belangstelling der Studenten goed en versehenen tal van volkenrechtelijke proefschriften.

In àl wat er in de wereld omging stelde de jonge De Groot een hartstochtelijk belang. Dat gold vanzelfsprekend ook de reizen en tochten der Nederlanders over de geheele wereld. In het daaraan gewijde hoofdstuk van het Parallelon Rerumpublicarum (1601–1602) bloeit zooals Overdiep het uitgedrukt heeft eene lyrische welsprekendheid op. Ook in het geschiedboek van den bevrijdingsoorlog, de Historiae, worden de verre tochten der Nederlanders beschreven. Het ingenieuse volk der Chineezen heeft hem daarbij bijzonder geboeid. Duyvendak heeft de geschriften beschreven, die De Groot over China gelezen moet hebben. Zijne boekerij bevatte twee uitgaven van Jan Huygen van Linschotens beroemde Itinerario. In het elfde hoofdstuk van zijnen Commentaar op het buitrecht (1606) geeft hij een omstandig overzicht van onze vaart op de Oost, die leidde tot oorlog in die streken met het aan Spanje gekluisterde Portugal en met name ook tot het buitmaken door Heemskerck (25 Februari 1603) van de uit China komende rijkbeladen Catharina.

La conception très répandue, voire mêrae classique, que Grotius est le père du Droit des Gens, n'a pas empêché la science de ce droit, tout en proclamant que Grotius est à sa base, de s'éloigner singulièrement de lui, et ceci au sujet de matières très importantes. Cette évolution de la science trouve sa contrepartie dans le fait que l'évolution du droit international lui-même semble obliger la science à retourner vers son fondateur.